Zaplanowanie fabuły prezentacji (storyline), a tym samym poszczególnych slajdów jest najtrudniejszym zadaniem. O ile poznanie standardów graficznych i swoboda w obsłudze PowerPointa zajmuje rozumnemu laikowi maksymalnie dwa tygodnie, to zrozumienie jak zaplanować fabułę trwa w najlepszym przypadku pół roku. I to zakładając dużą intensywność w pracy nad prezentacjami. Doskonalenie się w tym względzie to kolejne lata. Nie znaczy to, że nie warto podejmować starań. Wręcz przeciwnie, im szybciej zaczniemy, tym szybciej zauważymy efekty, a tym samym poczujemy satysfakcję zarówno z samych rezultatów, jak i z lekkości, z jaką przychodzi nam ich osiągnięcie.
Nie przypadkiem używam pojęcia fabuła, którą zapewne kojarzysz z książek i filmów. W prezentacji chodzi o tę samą fabułę, czyli układ zdarzeń i informacji przedstawionych w określonym utworze. Tak jak książka ma swojego narratora a film reżysera, tak prezentacja twoja ma Ciebie. To twoją rolą, jako narratora prezentacji, jest wybór i nadawanie znaczenia zdarzeniom i faktom oraz narzucanie interpretacji zjawisk. Prezentacja, jak już wspominałem, nie jest po prostu zbiorem danym. To są tylko wybrane przez ciebie informacje, ułożone w ustalony przez ciebie sposób tak, by przedstawić odbiorcy pewną historię, z której wynikać ma to, co chcesz żeby wynikało. Dlatego za każdym razem, gdy chcesz umieścić jakąś informację w toku opowiadanej przez ciebie historii, zadaj sobie pytanie „co z tego wynika”. Jeśli wiesz co i w jakim celu chcesz wspomnieć daną informację, to pozostaw ją w prezentacji. Jeśli nie wiesz, bądź wiesz, że związek z tym, co naprawdę chcesz powiedzieć, jest żaden – to porzuć ten pomysł, lub ewentualnie wrzuć do załącznika.